LEERGEMEENSCHAP

Sessie 6: videoreflectie en omgaan met weerstand

AGENDA

1. Check in

2. Videoreflectie

3. Omgaan met weerstand

4. Vooruitblik

5. Check out

CHECK IN

10'

samen

CHECK IN

xxx

VIDEOREFLECTIE

VIDEOREFLECTIE

xxx

OMGAAN MET WEERSTAND

OMGAAN MET WEERSTAND

xxx

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

Veranderingstrajecten brengen heel wat emoties los. Deze emoties beïnvloeden op hun beurt de manier waarop medewerkers een aangekondigde verandering interpreteren en hoe ze zich ernaar zullen gedragen.

Volgens Kübler-Ross ondergaat men bij een veranderingsproces vijf fasen van veranderemoties. De rouwcurve geeft de verschillende emoties en fasen weer. Het kan per persoon en per situatie verschillen hoe hevig of hoe lang een emotie duurt. De volgorde waarin mensen emoties meemaken, kan verschillen. Door in te spelen op emoties kan men voorkomen dat collega’s de hele curve doorlopen en/of dat dalen heel lang of diep zijn.

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

Fase 1: Schok en ontkenning: Na de aankondiging van een verandering kunnen mensen schrikken. Er heerst nog onduidelijkheid, er is nog veel niet geweten. Mensen maken zich zorgen en stellen veel vragen. Mensen houden vast aan wat ze kennen en kunnen zelfs doen alsof er geen verandering plaats vindt. In deze fase heeft men nood aan informatie, antwoorden op de vragen en tijd om alles te verwerken.

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

Fase 2: Boosheid en angst: Als het doordringt dat de verandering echt plaats zal vinden, wordt men bang bijvoorbeeld omwille van impact op het eigen werk. Deze angst kan geuit worden in boosheid. Mensen kruipen in de rol van slachtoffer en verzetten zich – al dan niet openlijk – tegen beslissingen omtrent de verandering. In deze fase is het belangrijk om te luisteren zodat mensen gehoord worden.

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

Fase 3: Depressie: Op het dieptepunt (crisis) voelt men zich somber en verdrietig, het is moeilijk om te communiceren omdat sommige mensen in zichzelf zullen keren. De productiviteit daalt, de betrokkenheid en motivatie zijn laag. In deze fase is het belangrijk dat de mensen ervaren dat zij, en hun werk, ertoe doen, welk perspectief er is en welke kansen zullen komen. Geef early adaptors een platform.

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

Fase 4: Onderhandelen: Op weg naar acceptatie van de verandering zullen mensen alternatieven zoeken voor de verandering en onderhandelen om te kiezen voor het alternatief, om zo onderuit de verandering te kunnen komen. In deze fase is het belangrijk om de onderliggende behoefte te erkennen, maar ook om duidelijkheid te scheppen, namelijk dat de verandering er sowieso komt.

OMGAAN MET WEERSTAND

Rouwcurve (Kübler-Ross, 1969)

Fase 5: Acceptatie en commitment: Langzaamaan komt men tot acceptatie, al kan men nog eens terugvallen in een vorige fase. Stapsgewijs zullen de mens zien dat ze zelf invloed kunnen uitoefenen binnen de verandering en zullen ze nieuwe ideeën en werkwijzen aanvaarden. In deze fase is het belangrijk successen – hoe klein ook – samen te vieren.

OMGAAN MET WEERSTAND

Om te kunnen omgaan met verandering, stress en problemen zullen sommige mensen gebruik maken van copingmechanismen. Coping wordt gedefinieerd als cognitieve en gedragsmatige inspanningen om interne of externe eisen en de spanningen of conflicten daartussen te overwinnen, te verminderen of hanteerbaar te maken (Lazarus, 1966).

OMGAAN MET WEERSTAND

Mogelijke copingstijlen:

• Vermijden: ontkennen van het probleem of negeren dat de verandering je last zal bezorgen;
• Geruststellende gedachten en wensdenken: jezelf voorhouden dat de verandering vanzelf wel goed komt of dat anderen het nog veel zwaarder hebben;
• Emoties uiten: frustraties, spanningen en zelf agressie uiten t.a.v. de verandering;
• Depressief reageren: de schuld aan jezelf geven voor de onmacht om met de verandering om te gaan, twijfelen aan jezelf (onmacht wordt een gevolg van het eigen onvermogen);
• Sociale steun zoeken: troost en begrip bij anderen zoeken om samen het probleem op te lossen of draaglijk te maken;
• Actief aanpakken: de verandering te lijf gaan. Analyse maken van waarvan je last hebt, oplossing bedenken en aan de slag gaan.

OMGAAN MET WEERSTAND

Coping opdracht:

• Welke copingstijlen herken je bij jezelf? Welk gedrag stel je dan?
• Aan welke stijl ben je allergisch als je een ander die ziet gebruiken?
• Welke copingstijlen herken je vooral tijdens dit verandertraject?
• Voor welke stijlen is er in jouw school best veel ruimte? Welke zitten in het patroon van jouw school?

OMGAAN MET WEERSTAND

Managing Complex Change Model (Knoster, 1991)

VOORUITBLIK

PLANNING

Planning

Filmfestival

20 juni - Provinciehuis Antwerpen - 9u00 tot 15u30

TIJDLIJN

CHECK OUT

xxx
​

CHECK OUT